Ik ben geboren in de Alblasserwaard. Nu 64 jaar, getrouwd met Rein, heb drie getrouwde kinderen en ben oma van zes kleinkinderen. Op de bakkersschool heb ik gezeten, bij bakker Rozendaal op Groot-Ammers gewerkt.
Mijn vader hield ook erg van muziek, namelijk orgelmuziek. Hij zei altijd: “Jij moet noten leren lezen”. Dat kon hij niet, alleen maar een klein beetje klavarskribo. Hij hield van hele mooie orgels met alle toeters en bellen erop. Daar begon het bij mij ook te borrelen. Dus kwam er een meneer, Frans van Tilburg, bij mij thuis les geven. Wat een luxe! Mijn vader legde iedere week een gulden op ons mooie orgel, maar helaas kreeg ik deze nooit. Ik had altijd een telfout dus nam Frans de gulden mee. Na 50 jaar heb ik hier nog steeds een trauma van, vraag maar aan mijn kinderen. Dit zijn dingen die ik zo graag anders wil zien, blij zijn om muziek te maken!
Heel jong was ik toen ik trouwde met Rein. Beide werkten we hard, ik bij Tupperware Nederland en Rein op de vrachtwagen. Tot dit voor mij op een bepaald moment niet meer ging met drie kinderen. Ondertussen groeide bij mij het verlangen om gitaar te leren spelen. Rein spaarde van zijn overuren en vervolgens gingen wij een hele mooi gitaar kopen, een orgel was veel te duur. Mij eerste les kreeg ik van Magda Boelen uit Groot-Ammers, daarna Rijkers Krabbendam en vervolgens van Annet de Kluyver. Daarna naar Gorinchem, Sliedrecht… Overal ging ik op les, want ik wilde zo graag de theorieleer gaan begrijpen en dat op een kinderlijke manier vertalen! Dat is waar ik nu nog heel veel plezier aan beleef en ik ook verder ontwikkeld heb.
Tegenwoordig is muziekles geven heel vaak ritme kloppen en zingen. De leerkrachten worden niet echt meer gevoed op de pabo om het lezen van noten, zoals het lezen van letters, te leren. Het gaat allemaal om ritme en met YouTube vlug wat meespelen. Het muziekschrift is ondergeschoven, maar moet juist heel belangrijk zijn. Over de hele wereld is deze hetzelfde, fantastisch toch! En daarop bezuinigen we nu?!
Vroeger werd er alleen muziekles gegeven aan ontwikkelde mensen of mensen die er alles voor over hadden muziekles te krijgen. Nog steeds is muziek zó belangrijk. Ik hoop dat elk gezin nu de rust, regelmaat en het plezier van lezen, schrijven en begrijpen van muziek kan ervaren. Daar word je echt blij van!
Laten wij als (groot)ouders, leerkrachten en regering ons hier heel sterk voor maken! Ik vraag jullie allemaal, koop een Muziekweide speel- en doemagazine en ga met z’n allen aan de slag. Deze is bruikbaar in jullie gezin, voor clubs, kerken en noem maar op. Elk magazine is passend bij het bijbehorende seizoen. Op de website is er ruimte voor uw en jouw meningen en vragen. Wil je het makkelijker, moeilijker, voor een speciale doelgroep, Bes- of Es-instrumenten… Geef het door en wij doen er wat mee! Ook de leerkrachten en scholen, geef aan als je bijvoorbeeld de werkbladen apart als werkschrift wil kopen. Werkbladen, zoals er in ‘De Haan’ en ‘De Ezel’ staan gedrukt. Dan kan dit werk van theorieleer echt heel veel plezier en wijsheid voor leerkrachten en leerlingen geven.